Zaczęły się pojawiać różne grzyby, ładne, kolorowe, jadalne i niejadalne. Wśród nich w ostatnich dniach wyrosły te najgrożniejsze dla nas, zbieraczy grzybów to muchomory zielonawy i jadowity.
Muchomor zielonawy, muchomor sromotnikowy (Amanita phalloides (Vaill. ex Fr.) Link)
Niezbyt duży grzyb kapeluszowy
Średnica 5-15 cm, za młodu półkulisty, potem dzwonkowato-łukowaty, w końcu rozpostarty. Skórka gładka, przy brzegu nieprążkowana, składa się z przylegających i promieniście ułożonych włókienek. Kolor biało zielonkawy, oliwkowo zielonkawy, szarozielony, brunatnozielony, na brzegu zwykle jaśniejszy, czasem żółtawy.
Trzon wysokości do 15cm grubości do 2 cm., walcowaty, w nasadzie zakończony bulwą o średnicy do 4 cm. Bulwa otoczona jest wysoką, białawą i odstającą pochwą. Kolor trzonu białawy z odcieniem żółtawo-zielonkawym. Posiada wyraźny, zwisający pierścień o kolorze od białego do żółtawego. Powyżej pierścienia trzon jest gładki, pod pierścieniem występują delikatne łuski, czasami tworzące zygzakowaty wzór.
Popularny na terenie całego kraju, występuje we wszystkich rodzajach lasu, odpowiada za około 90% zatruć w Polsce.
Muchomor jadowity (Amanita virosa Bertill.)
Kapelusz średnica 6–10 cm, początkowo owalny, później stożkowato dzwonkowaty, na koniec lekko wypukły. Powierzchnia kapelusza gładka, sucha i jedwabista, podczas wilgotnej pogody lepka. Kolor biały i tylko na wierzchołku bladożółty. Z wiekiem może żółknąć. Na powierzchni czasami posiada nieregularne duże łatki, czasami jest bez łatek. Trzon wysokość: 8–12 cm, grubość 1–2 cm, kształt cylindryczny w górze zwężony, z bulwiastą podstawą. Z wiekiem staje się wysmukły. Powierzchnia z dużymi włóknistymi łuskami. Na trzonie pierścień, który jednak u starych okazów może zanikać. Bulwiasta nasada trzonu ma wyraźną, strzępiastą pochwę.
W Polsce gatunek rzadki. Ma status V – zagrożony wymarciem. Tak podaje Wikipedia, ale w niektórych lasach na południu kraju, w sierpniu i wrześniu potrafi być biało, przy masowym występowaniu tego grzyba.
Muchomor sromotnikowy oraz muchomor jadowity posiadają amanityny, toksyny te powodują nieodwracalne uszkodzenie wątroby i innych narządów ciała. Toksyny muchomora nie ulegają zniszczeniu w procesie gotowania, marynowania lub suszenia. Pierwsze objawy zatrucia pojawiają się późno,
Trzeba uważać szczególnie przy zbiorze gołąbków, pieczarek i gąski zielonki, czasem są myląco podobne.
Wykorzystano Wikipedia
